Catherine Quittet
Data i miejsce urodzenia |
22 stycznia 1964 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
166 cm | |||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
14.12 1979, Limone Piemonte (9. miejsce – kombinacja) | |||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
20.01 1985, St. Gervais | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Catherine Quittet, po mężu Boyer (ur. 22 stycznia 1964 w Megève) – francuska narciarka alpejska, złota medalistka mistrzostw świata juniorów.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty zdobyła 14 grudnia 1979 roku w Limone Piemonte, gdzie zajęła dziewiąte miejsce w kombinacji. Na podium zawodów PŚ pierwszy raz stanęła 20 stycznia 1985 roku w St. Gervais, kończąc zjazd na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Michelę Figini ze Szwajcarii i swą rodaczkę Claudine Emonet. W kolejnych startach jeszcze sześć razy stanęła na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 17 stycznia 1987 roku w Pfronten wygrała supergiganta, a 20 grudnia 1987 roku w Piancavallo była najlepsza w gigancie. W sezonie 1987/1988 zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta była druga. Ponadto w sezonie 1986/1987 była dziesiąta w klasyfikacji generalnej i druga w klasyfikacji supergiganta.
Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie była ósma w gigancie i szesnasta w supergigancie. Była też między innymi dziewiąta w gigancie podczas mistrzostw świata w Crans-Montana w 1987 roku. W 1982 roku zdobyła złoty medal w zjeździe na mistrzostwach świata juniorów w Auron w 1982 roku.
W 1990 roku zakończyła karierę[1].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNS | 19 lutego | 1988 | Calgary | Zjazd | 1:25,86 | - | Marina Kiehl |
16. | 22 lutego | 1988 | Calgary | Supergigant | 1:19,03 | +2,45 | Sigrid Wolf |
8. | 24 lutego | 1988 | Calgary | Gigant | 2:06,49 | +2,35 | Vreni Schneider |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
9. | 1 lutego | 1987 | Crans-Montana | Zjazd | 1:43,80 | +1,98 | Maria Walliser |
9. | 5 lutego | 1987 | Crans-Montana | Gigant | 2:21,22 | +3,00 | Vreni Schneider |
15. | 8 lutego | 1989 | Vail | Supergigant | 1:19,46 | +1,39 | Ulrike Maier |
12. | 11 lutego | 1989 | Vail | Gigant | 2:29,37 | +4,69 | Vreni Schneider |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 4 marca | 1982 | Auron | Zjazd | 1:40,53 | - | - |
6. | 5 marca | 1982 | Auron | Gigant | 2:35,82 | +3,37 | Michaela Gerg |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1979/1980: 53.
- sezon 1980/1981: 67.
- sezon 1982/1983: 43
- sezon 1983/1984: 43.
- sezon 1984/1985: 21.
- sezon 1985/1986: 38.
- sezon 1986/1987: 10.
- sezon 1987/1988: 9.
- sezon 1988/1989: 21.
- sezon 1989/1990: 30.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- St. Gervais – 20 stycznia 1985 (zjazd) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 13 grudnia 1986 (zjazd) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 14 grudnia 1986 (supergigant) – 2. miejsce
- Pfronten – 17 stycznia 1987 (supergigant) – 1. miejsce
- Piancavallo – 20 grudnia 1987 (gigant) – 1. miejsce
- Tignes – 5 stycznia 1988 (gigant) – 2. miejsce
- Lech – 9 stycznia 1988 (supergigant) – 2. miejsce
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (ang.)
- Olympedia - Catherine Quittet (ang.)